Als je altijd doet wat je altijd deed

Langzaam ontdooit mijn koude lijf. 11-12-2016
Langzaam ontdooit mijn koude lijf. Ik heb het vooral de afgelopen week steeds ijs- en ijskoud gehad. 3 paar dikke sokken, 3 dekens, een kruik, de verwarming aan, mijn haar heb ik nog dus daar kan ik mijn warmte ook niet verliezen. Serieus, ik wil niet klagen maar het hielp niet. Sinds vandaag zijn er gelukkig wel meer en meer momenten dat de kou weg is.

Ken je dat gevoel dat gevoel als je net iets teveel zon hebt gehad, zo'n koude after-glow?
En dan de hele dag door alsof je met zo'n huid tussen een aantal plafond hoge vriezers met hun deuren open staat. "Joehoe kan iemand die deuren dicht doen?"

Mijn huid heeft en had het vast te druk met herstel om me ook nog warm te houden. Ik vond kou niet terug op de lijst van bijwerkingen, ik had ook geen koorts.
Als ik 19 december naar mijn verpleegkundig specialist ga, zal ik dat toch maar navragen. Ik zit alleen niet te wachten op het zoveelste pilletje, met de zoveelste bijwerkingen. Echt, ik vind dat mijn lijf het al zwaar genoeg heeft en straks heb ik dan weer een pilletje nodig voor de bijwerkingen van dat pilletje.

Als je altijd doet wat je altijd deed.
Met het langzaam ontdooien van mijn ijsberg-lijf ontdooien de afgelopen week ook wat niet meer effectieve zelfbeschermingmuren.
2005 tot 2010 waren zware jaren voor mij, zwaar maar ook heel leerzaam. Ik ben er deels door verhard: Ingeborg en huilen uh uh uh, mooi not, het heeft aan de andere kant ook de basis gelegd voor mijn huidige kracht en positiviteit. Misschien nog niet altijd even overtuigend, misschien soms nog wat aarzelend. Eén ding weet ik zeker nu kan ik heel wat aan!

"Als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg". Ik besefte me de afgelopen jaren dat ik actief iets moest doen met mezelf, om ervoor te zorgen dat ik nu echt bij mezelf zou komen en zou blijven, en nu wel de juiste man zal aantrekken en wel een fijn en liefdevol leven waarin ik leef uit mijn eigen kracht.
Dat bewoog me de afgelopen jaren om stapje voor stapje een andere beter bij mij passende levensstijl te vinden. Niet alleen lukte het me mede daarom om na een jaar of 25 à 30 van de één op de andere dag met gemak te stoppen met roken, ook ben ik door mijn veranderde gezonde levensstijl van veel van mijn kwaaltjes afgekomen. Je weet wel van die kwaaltjes net niet te erg om naar de huisarts te gaan, van die kwaaltjes waarvan de huisarts overigens vaak zegt: leer er maar mee leven.

Mijn lijf begint goed voorbereid.
Mijn voornemen van 2016 "lichamelijk en geestelijk weer helemaal fit", heeft me het grootste deel van 2016 veel kracht en focus gegeven.
Beetje jammer van die knobbel hè?!
Hmm, misschien wel, het heeft me wel dwars gezeten de afgelopen weken.
Eén van de grootste voordelen van alle energie die ik er dit jaar in gestoken heb: mijn lichaam is vele malen sterker dan een jaar geleden. Van voor ik met de 80-20% regel vooral plantaardig, biologisch gluten-, zuivel- en suikerbewust ben gaan eten.
Ik val bijvoorbeeld niet meer zonder aanwijsbare reden op de bank in slaap, ik kan nu de chemo de schuld geven  van maart tot de chemo heb ik daar serieus geen last meer van gehad.

"Lichamelijk en geestelijk weer helemaal fit" ga ik dit jaar dus niet volbrengen. Ik was gelukkig wel een heel eind op weg. Voor het lichamelijke aspect ga ik mijn lijf zoveel mogelijk gezond ondersteunen. Deze week ben ik daar weer mee begonnen: terug naar de 80-20% regel die nu 10-90% was.
Ik ben heel blij met mijn nieuwe barkrukken, aangeschaft vlak voor de diagnose. Gewoon zittend aan mijn bar snijden etc en zelfs soms op een barkruk achter het fornuis.

Inspiratie.
Voor het geestelijke aspect; ik begin nu weer de rust te krijgen om te lezen, te reflecteren en echt te voelen nu bepaalde muurtjes er niet meer zijn.
Vorige week heb ik een interview gezien met Shanon Doherty, Brenda van Beverly Hills 90210. Zij heeft ook borstkanker en ze zei dat na iedere chemo weer een laagje van haar was afgepeld en dat zij steeds dichter bij haar echte zelf komt.
Ik vond het wat overdreven, zweverig, doelzoekend. Uiteraard raakte haar situatie mij mij tot tranen toe heel diep, ze hebben haar 'opgegeven'. Ik merk dat er bij mij nu ook een verschuiving of verdieping heeft plaats gevonden.

Dankzij mijn opleiding NLP practioner waar ik in oktober mee begonnen ben, ben ik me veel bewuster van bepaalde processen, ik ga ervoor om mijn opleiding af te maken, wel binnen de grenzen van mijn kunnen. Het inspireert me om naar mezelf en naar anderen te kijken, om te herkaderen; "om om te denken". Meer en meer van mezelf uitgaan, mezelf meer op de voorgrond te zetten voor mezelf en binnen mijn eigen grenzen en kunnen de wereld tegemoet te treden. Best lastig als je opnieuw je eigen energiegrenzen moet leren kennen.

Waarom nu?
Ik heb de afgelopen weken meer geworsteld met de vraag waarom nu? Dan waarom ik? Het antwoord op die vraag hoeft nu niet beantwoord te worden, het is zoals het is, dat accepteer ik stapje voor stapje weer dichterbij mijn eigen gezonde leven. Ik geef me meer en meer over, ik focus me op mijn cirkel van invloed en positiviteit.

Ik ben de afgelopen weken door de knobbel in mijn borst zwaar uit mijn comfortzone gerukt. Ik ben er trots op hoe ik ermee omga.
Behoorlijk serieuze kost zo voor de zondagmiddag.

Normaal gesproken vraagt zo'n dag als vandaag om een rood wijntje met wat lekkere hapjes. Gezien mijn lijf beter even geen wijn, gezien het feit dat het borreltijd is, nu echt de vijf in het uur, zeg ik proost voor de borrelaars en een hele fijne zondagavond!

Liefs, Ingeborg