Mijn woelige verdrietige kerstgedachten

Mijmeringen en voornemen.
Liggend op mijn bedbank onder twee warme dekentjes naast de verwarming kijk ik naar buiten. Een strak blauwe lucht draagt een vliegtuig hoog in de verte. Wat heerlijk vakantie. Over een jaar zit ik daarin, linksom of rechtsom, met kerst zit ik in de zon neem ik mij resoluut voor.
Ik ben al jaren niet op vakantie geweest, dus dat heb ik dan zwaar verdiend, moedig ik mezelf aan.

Ik kijk voor mij uit, de planten in mijn tuin zien wit van de vorst, -4°C was t hier. Brr, het ziet er zo koud uit. Ik neem nog een kopje van mijn heerlijk warme chocomel. Eindelijk voel ik me weer blijer en vrolijker. Heerlijk geslapen in mijn schoon opgemaakte bedje, heerlijk buikje rond gegeten aan de pompoensoep gisteravond, mijn keuken en de was aan de kant. Zoooo lief die vrienden van mij!

Intens verdriet.
De afgelopen dagen waren behoorlijk zwaar. Zo tussen slaap en waken knaagde het ondraaglijke besef van een niet te stelpen diep tranendal. Ik heb gevochten tot ik niet meer kon en de tranen me echt overspoelde.
Nondeju wat had ik verdriet..

En toen besefte ik me tussendoor weer dat ik zo'n enorme bofkont ben, zo'n bofkont en het ongelooflijke geluk heb dat ik in Nederland geboren ben. Ook zooo dankbaar voor dat geluk!

Elders op de wereld.
Ik besefte me als ik ergens anders in de wereld zou zijn geboren, met nu die zelfde knobbel in mijn borst, dat ik niet de luxe zou hebben me te beklagen hoe moeilijk en hoe zwaar ik het heb.. tijd voor tranen en zielig gedoe op de bank had ik dan niet gehad..

Ik besefte me dat als ik in Alleppo geboren zou zijn of in Syrië of welke andere onmogelijk vreselijke hel op aarde op dit moment ook, dat er voor een paar chemokuurtjes echt geen geld of ruimte zou zijn..
Ik zou binnen no time hartstikke dood zijn aan die snel groeiende tumor of aan andere ellende..

Het beeld van dat kleine Syrische vluchtelingetje dat het zo gruwelijk koud heeft op Lesbos op mijn netvlies vastgeklonken komt terug, als haar moeder dat heeft zou ze dan geholpen worden? Een rilling gaat door me heen, een 9 jarig meisje dat zo dankbaar is voor een deken op Lesbos.. Als we die niet al fatsoenlijk warm onderdak geven, hoezo dan chemo?

Westerse beschaving.
Ik denk aan die lelijke woorden van mensen uit de Westerse beschaving van die lelijke, suggestieve en haatdragende woorden over meisjes en mensen als zij. Die mensen liever laten verleppen en creperen met lelijke en haatdragende woorden op de koop toe, omdat zij niet, net als ik, het geluk hadden hier geboren te zijn.

Ik schaam me bijna dat ik wèl geholpen word, dat ik wèl over een jaar weer mee mag doen aan ons luxe leventje in Nederland en me druk mag maken om welk achterlijk wissewasje dan ook, terwijl anderen creperen.
Ik kreeg het in mijn hoofd niet gerijmd dat we hier in Nederland gewoon niet beseffen hoe vreselijk geluk wij hebben en hoe erg het is dat we niet alleen anderen laten creperen maar ze ook nog haatdragende woorden en gedachten toesturen.

Mijn woelige verdrietige kerstgedachten 2016.
Mijn woelige, verdrietige kerstgedachten 2016.. de nobelprijs voor de vrede ga ik er niet mee winnen, maar als je leven stilstaat besef je je pas echt waar het werkelijk om gaat.. mensenliefde en verdraagzaamheid..
Tenminste voor mij wel..

Maar ook ik moet het loslaten, want het brengt mìj niets, alleen een nog machtelozer gevoel. Niet te vergeleken met het machteloze gevoel als ik op de bank lig uitgeput van chemo, hoezo machteloos, ik onderga het gewoon.
En ook ik laat dat 9 jarige Syrische vluchtelingetje los en ook ik doe behalve dekentjes doneren niks..

Ik heb getwijfeld of ik dit zou plaatsen.
Er zijn vast mensen die een andere kijk of een ander wereldbeeld hebben als ik.
Ik uit mijn gevoelens over mijn 'gevecht' de afgelopen dagen, zonder enige discussie te willen uitlokken. Voor discussies zijn andere sites.
Dit is hoe het de afgelopen dagen met mij ging.
Vandaag lig ik lekker op mijn bedbankje onder twee dekentjes en ik kijk naar de strak blauwe lucht en àlweer een vliegtuig.
En ik neem een slok van mijn heerlijke chocomel..